BİR NOT:

BURASI TÜRKİYE!

Türkiye’de insanın aklına gelmeyen başına gelebilir. 

Kastamonulu’nun dediği gibi,

bugün de
‘Tomruk inebülü,

taş düşebülü,

ayı çıkabülü…’veya

Allah korusun, ‘demokratik rejim elden gidebülü..’(basından)

 ***

Son yıllarda özellikle de özel televizyonların hayatımıza girmesiyle birlikte adeta ‘televole toplumu’ olduğumuz gerçeğini görmezden gelemeyiz.

‘Bilmem kim ile yatıyor, kim ile kalkıyoruz’

Artık o programlarla yatıyor / kalkıyor; hatta zamanımızın büyük çoğunluğu da o tür programların karşısında geçirmiyor muyuz?

***

Memlekette işsizlik sorunu varmış!

Açlık sefalet diz boyu imiş!

Eğitim, sağlık gibi en temel sorunlarımız hâlâ çözüm bekliyormuş!

Gençliğimiz uyuşturucu pençesine düşmüş!

Gelir dağılımındaki adaletsizlik giderek artıyormuş!

Umurumuzda mı?

Varsa yoksa televole programları!

İster ‘Müge Anlı ile yatın,

İsterse ‘Zühal Topal ile kalkın, paşa gönlünüz bilir!
***

Sevsinler, sizin‘ televole top(lum)unuzu!  diyesi geliyor, insanın!

Neyse biz yine de havadan sudan konularla yolculuğumuzu sürdürelim: 

***

HAYAT DEDİKLERİ NEDİR:

YILLAR SONRA ÖĞRENDİM Kİ!

Öğrendim ki..

Kimseyi sizi sevmeyi zorlayamazsınız.

Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz, gerisini karşı tarafa bırakırsınız.  

Öğrendim ki..

Güveni geliştirmek yıllar alıyor, yıkmak bir dakika.

Öğrendim ki..

Hayatında nelere sahip olduğun değil kiminle olduğun önemli.

Öğrendim ki..

Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.

***

Öğrendim ki..

İnsanların başına ne geldiği değil o durumda ne yaptıkları önemli.

Öğrendim ki.

Ne kadar küçük dilimlersen dilimle her işin iki yüzü var.

Öğrendim ki..

Olmak istediğim insan olabilmem çok vakit alıyor.

Öğrendim ki..

Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek, hangisi son görüşmek olacak bilemiyorsun.

Öğrendim ki..

Bittim dediğin andan itibaren pilinin bitmesi daha çok var.

Öğrendim ki..

Kahraman dediğimiz insanlar bir şey yapılması gerektiğinde,yapılması gerekeni şartlar ne olursa olsun yaparlar..

*** 

Öğrendim ki..

Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.

Öğrendim ki..

Bazı insanlar sizi çok seviyor ama bunu nasıl göstereceğini bilmiyor.

Öğrendim ki..

Düştüğün zaman seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları kaldırmak için elini uzatır.

Öğrendim ki..

İki insan aynı şeye bakıp tamamen farklı şeyler görebilir.

Öğrendim ki..

Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır

Öğrendim ki..

Hiç tanımadığın insanlar ki saat içinde senin hayatını değiştirir.

Öğrendim ki..

Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.

***

Öğrendim ki..

Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez.

Öğrendim ki..

Tecrübenin kaç yaş günü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,ne tür deneyimler yaşamanızla var.

Öğrendim ki..

Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir, onları affetmek gerekir.

Öğrendim ki..

Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanlar kendisini affedebilmesi gerekiyor.

Öğrendim ki..

Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

Öğrendim ki..

Şartlar ve olaylar kim olduğumuzu etkilemiş olabilir. Ama ne olduğunuzdan kendimize sorumluyuz.

Öğrendim ki..

İki kişi münakaşa ediyorsa, bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.

Öğrendim ki..

Her problem kendi içinde bir fırsat saklar. Ve problem fırsatın yanında cüce kalır.

Öğrendim ki..

Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın yıllar sürüyor.

(801 Notları Arşivinden)

*** 

Anlayacağınız..

Hayat öğreticidir!..